Yutkundum Şiiri - Ömer Akçayır

Yutkundum

Bu gece de yutkundum seni,
Pervaz önünde siluetin,
Siyahlar içinde öylece dururken,
Nutkum duruldu, yutkundum seni…

Bir rüya saydım gözlerini,
Bir dünya ümitle beklediğim,
Çekimser kokulu sözlerini,
Hatırladım, yutkundum seni.

Canlandı edebin bitişiğimde,
Anlam yitirirken cümleler,
Bir tebessümünle son gidişinde,
Ağladım, yutkundum seni.

Kaldırımına ayak sürüdüm bu şehrin,
Sırt yasladım çilemiş duvarına,
Sırf asmadım surat bulvarına,
Boyun eğdim, yutkundum seni.

Yırtıldı ellerim acıyla,
Yıkıldı paldır küldür ütopyam,
Doğdu çilekeş dünyam sancıyla,
Haykırdım, yutkundum seni.