Yutar derinler Şiiri - Oktay Çekal

Yutar derinler…

Gözlerim seni görmüyor teninden çıkmışsın gülüm
Ruhunda saklısın ruhun kayıp bir derya deniz olmuş
Alışkın değilim böyle gitmene bedenine dönsün sevgin
Gözlerinde hapsetsin beni bakışların bir ömür…
Yollar dar gelir voltama dağlara tırmanırım kesmez
İçimde harlı yangınlar türer ve büyür be gülüm
Yakar sonsuzluğun sensizliği kül eder savurur el gibi
Tutamaz hiçbir el titrer bırakır hayatı, kayar gözlerimden…
Sıkışır mutluluğun gölgesinde karanlıklarda yaşar
Dolan bir bardak gibi kalakalır unutulan yürekte
Akamaz sevginin nehirlerine çorak topraklara dökülür
Bir sözcükte takılır kalır bakışlarımın en gizli süzülüşü...
Yanılgılarım beni alır götürür bir bulutun karanlık yamacına
Saklar yüreğimi tüm yaşam sağanağından ıslanmaz olurum
İçimde ürperen gizli yanım suskun çığlıklarda kopar
Alır can yarımı vurur dalgalara yutar derinler…

Oktay ÇEKAL
25.12.2012-18.16