Yutak Arazili Yastanbullu Deli Dumrul

Ellerimde bir veda taşıyorum,
Bir köprü başına oturmuşum,geçenden üç beş kuruş yalan,
Geçmeyenden dumrulca hesap soruyorum
Evet akıllıyım,evet Azrail !
Sopam kırık,asa bile etmiyor, denizleri yaramıyor,
Yarmayınca bir mucize de yetişmiyor hayatıma lâkin
Benim cana karşılık vereceğim bir kendi canım kaldı

Köprüden indim ,ağzımda nihavend makamına yakın bir ses tonu
Tâbii hâlâ yaşıyorum
Günün en sevdiğim saatinde sevdiğim şehre bir bilet aldım.
Cana karşılık bir can bulmak için
Aklımda bir şiir demeti,dilimde betofın senfonisi
Trene bindim vagon vagondu,kuralına göre dizilmiş ,
İpe dizilmiş milli mi milli,,,Herkes bir can bulmuş,
Ama can olmamış sevdiklerine

Babam "Sevdalılar tüketecek bir şey kalmayınca birbirini tüketir."derdi.
O sebeple her zaman tüketecek bir şey bırak !
Biz betonarmeliler bunları iyi bilirdik ezelden beri
En az denizliler kadar
Babamı dinlemedim
Ben imkansızın peşindeyim

Kız kulem sanki eğri büğrü yaşadıklarımızın resmi
Yanımızda bir pusetli çift birbirine giriyor,
Dolmuş, tramvay, otobüs, ne bulursan şoförleri sinirliydi hatırlar mısın?
Senle teknolojinin bize getirdiği ne kadar imkan varsa
Hepsini hiçe sayarak tohum toplardık Eyüp'te
Seninle saati on ikiyi güzeller güzeli geçe
Ben seninle yine yalnız başıma yürürdüm
Ey sevmediğim !
Ben sanirdım ki bu Yastanbul beni adam etmek istemezdi.
Kendisinin hâlâ bakire bir kız olduğuna yemin edebilirim.
İşte o gün bu gündür cana karşılık can arıyorum .

Konstantinopolis dedin mi? Bak işte o can alır Azrail'dir
Benim bir zamanlar canımı almıştı
Hatırlıyorum
İnanmıştım o zamanlar dunyalarımızda savaşlar
İnanıyordum bir zamanlar gönlümde ateşler
Biterdi,sönerdi
Çocuklar doyasıya eğlenirdiler
Anneler daha az sigara içerdi

Gündelik ekmekler peşinde olmazdı benim için bir gün hayat
Kalıcı sevdalar içinde sevdadan kusardı ciğerlerimiz
Göğsümde bir gezegen bile açardı yep yeni
Pierre Loti'de bir yeniçeri yapardın beni,edebimle ölürdüm
Kağıtlar ölürdü
Sayfalar ölürdü
Müsveddeler bile müsvedde arardı
Ağaçlar eninde sonunda farkederdi nasıl olsa bir gün
İşte buna inanırdım bir zamanlar

Bakma şimdi benzi soluk yutak arazilerinde seni aradığıma gün gün
Seni özlediğimden değil
Canıma karşılık bir can bulmaktı niyetim
Ben bu yüzyılın son akıllı dumruluyum
Bir yağmurda ıslanmaktan korkuyorum
Bir de dünyaya senin baktığın gözle bakmaktan