Yusufum diye Şiiri - Hacı Göktekin

YUSUFUM
Özleyen nemli gözlere şöyle bir bakmaya geldim,
Serilmiş cennet sofrası bir lokma tatmaya geldim
Dağlarda ki şu sisi rüzgar gibi dağıtmaya geldim,
Soğuktan titreyen kalpleri ısitmaya geldim isitmaya, niye haykiriyorsunuz yaktın yusufum diye.

Saatler önce den rüyam da kanatsiz uçtuğumu gördüm,
En Karanlık kuytulara Güneşin doğduğunu farkettim,
Kâbırhane nin en güzel yerine bir köşk inşa ettirdim,
Anne ciğim bu köşkü sende görmüş ve sesleniyor dun, bu köşk senin mi yusufum diye.

Nur inmiş yer yüzüne misk lere bürünmüş köyüm,
Daha yirmi yaşım da hakka yürüdüm ölmedim ben diriyim,
Ağlamayın ağlatmayın anne baba ve bacımı, hep güler yüzlü göreyim.
Anne Okşa toprağimi, Okşa...! saçımı okşar gibi, seslen yusufum diye.

Oysa giderken sade ve sesizce gitmiştim,
Herkes gülüyordu elinizi öpüp helallik istemiştim,
Albayrak uğruna koşarak vatan uğruna sizi terk etmiştim,
Baba..! ne gerek vardı bu kalabalığa, hasretle saririp öpseydin yeterdi alnimdan yusufum diye..

Dışarı çıkmış ruhlar heyacanla kimi bekliyorlar acaba,
Birbirlerine Bakip bu gelen bizim ecdadımız diyorlar galiba,
Herkes tanıyor beni sevinçle dua ediyorlar baba,
Ben duyuyorum sizi, hüzünlenmeyin ağlamayın sevinin şehit yusufum diye..

Düğün mü kurdunuz bacim, bu kalabalık ne böyle
Huri kızlarimı ne bunlar , bu ne güzellik söyle,
Silin gözlerdeki yaşları, tam da nur yüzlü biriyle,
Al senindir diyorsun, Hangisiyle Evlenirsen evlen ciğerim canim abimm diye..

Al bayrağa sarıldim sarmalandim feda olsun gencecik bedenim,
Cennet bahçesiydi dünyadaki bulun ma nedenim,
Çok istemiştim hayirli bir evlat olayım da sevinsin yedi ceddim,
Anamin kinali kuzusuydum mübarek olsun şahadetim, sevinin şahadete erdi yusufum diye.

                                             Hacı göktekin