Yusufum deme bana Şiiri - İbrahim Etem E ...

Yusufum deme bana Züleyham olamadın,
Ben iffet-i arımdan yüzüne bakıyorum.
Katreydin umman ettim bendime dolamadın;
Ben de artık o yüzden meçhule akıyorum.

Duraksamadan geçtim nefes aldığın şehri,
Telafi edemezsin bu yaşattığın tehri.
Yüreğime zerk edip biriktirdiğin zehri;
Gözyaşımla köpürtüp nefretle yıkıyorum.

Merhamette dilendim diz de çöktüm olmadı,
Senin o taş kalbine gül de ektim olmadı.
Gururumu yerlere serdim yıktım olmadı;
Gemiler de yetmedi limanı yakıyorum.

Gâh azap Zebanisi gâh melek oluyorsun,
Susunca buz kesiyor alevle soluyorsun.
Başkası var ki beni görmezden geliyorsun;
Akrep gibi hırsımdan kendimi sokuyorum.

Etem-iyim bilirim artık dönebilmen zor,
Kör Şeytanın atından geri inebilmen zor,
Fırtına başladıysa durup dinebilmen zor;
Belki hiç girmediğim gönlünden çıkıyorum.

04.06.2014.ANKARA.