Yusuflar kuyudan çıksın Şiiri - Mikdat Bal

• 

  Aslan Baykara

  Artık Yusuflar kuyudan çıksın
  
  Yetsin en güvendiklerimizin bizi attığı kör kuyulardaki nurlu ve iman dolu bekleyiş
  Evet, zamanı geldi, çıksın artık kuyulardan fark etmez köle olmak ya da hükümdar
  
  Fark etmez , ha taş medreselerin soğuğu, ha ıssız dağların erişilmez zirvelerindeki ilahi vuslat
  
  Ezelde teslim olmadık mı bir kere, ne için neyin hesabını yapıyorsun
  Zamanı geldi, çık artık kuyudan
  
  Çık artık kuyudan ve uzat elini diğer Yusuflara
  Uzat ta gör , gör karanlık kuyulardan ne hikmetler çıkıyor
  Söz mü aldık, söz mü verdik ne dilediyse o olmayacak mı zindandan
  Devlete, devlette adalete, adaletten hakkaniyete ve oradan da huzura
  Evet ne diyeceksin çıkınca huzura
  Kuyudan, çıkmazsan hangi yüzle çıkacaksın huzura
  Artık çıkın kuyudan, uzatın elinizi diğer Yusuf’lara
  Bırakın kardeşleriniz sizi atsın bir daha kör kuyulara
  
  Bir daha çıkın kuyulardan. Önce zindana girin, ne için gam edeceksiniz hüküm ne ise o olmayacak mı?
  Çıkın artık kuyulardan, uzatın ellerinizi bütün Yusuf’lara.Hilalin huzur veren ışığını hissedin çekin içinize o en güzel kokuyu. Yetmedi mi artık karanlık ve rutubetli kör kuyuların kasveti.
  
  Çıkın, çıkın artık kuyulardan. Her şehre her köye, her mahalleye ve beldeye , Kurun içi huzur ve umut dolu zindanları. Yusuf’u köleyken hükümdar yapan zindanları.kana kana içinsevgiyi, dostluğu, muhabbeti, tavşan kanı kıvamında ince beller içinde, hak ve helal olan çayı içer gibi için.
  
  
  Sohbetlerinize süsü yapın Yusuf’un gömleğinin arkadan yırtılmasını.
  Hatta susun, sadece İstanbul surlarını döven şahin’in sesini andıran kalp atışlarınızı dinleyin. Bu susuş bile bütün şeytanları huzursuz edecek.
  Aynı Yusuf küçücük bir çocukken, ağabeylerine fitne veren şeytanı ettiği gibi.
  ............
  Kalemine yüreğine sağlık hocam

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)