Yolum düştü yıllar sonra köyüme
Artvin'den giderken yusufeline
Yollarda genişlemiş eni enine
Kıvrım kıvrım yollarında sen vardın yusufeli,
Çıktım Yusufeli'ne her yer değişmiş
İnşaatlar köprüler hayli çoğalmış
Trafikten yollar geçilmez olmuş
Eski düzenin bozulmuş ah Yusufeli
Oturdum kıyıda ki bir lokantaya
Seyir ettim kebabını baka koklaya
Geldi siparişim başladım ki yemaya
Cağ kebabının lezzetinde sen varsın Yusufeli
Barhal çayı bir taraftan akıp gidiyor
Sessiz sessiz akışına seyir ediyor
Kesecekler suyunu herkes biliyor
Akan çayın gölgesinde sen varsın Yusufeli
Çıktım Yusufeli'nden yollar toz duman
Karıştırdım yolları epey bir zaman
Yıkmışlar her yeri kalmamış vicdan
Biz gelip geçsek de sen kal Yusufelim.
Hep sana gölge eder yüksek dağlar
Yeşil de rengin güller de kokun var
Dürüst insanın sicak bir yazın var
Hasretim de özlemim de sen varsın Yusufeli.
Kayıt Tarihi : 23.3.2022 01:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!