Yusufçuk mutlu değildi bugün Şiiri - Oğu ...

Yusufcuk mutlu değildi bugün

Sevilmeyi hakettiğimi düşünüyorum
Suratlar ne zaman suret olacaktı ki bana
Aşk olsa gerek bizi nefrete ulaştıran
Aşk olmasaydı ne emeklenirdi bu yol
Ne de gidilirdi sekerek
Hayattan vazgeçişimin son demleridir bunlar
Kaleme dökülmeyişinin burukluğu
Yusufcuk bile mağrur yüzünü gizler sabahtan
Bize ne kalır ki hüznün içindeki şafaktan
Belkide yaşantılardı gerçekten tozlu ayakkabımdan süzülen
Öyle olsa ne fayda
Bir taburede oturmaktan rahatı mı var
Bi yar sevilir illa ki çok gördüm hikayelerde
Sevilmektedir sevmek denebilir mi ki
Düşünmeden atfettiklerim mi atlatacak tefekkürlerimi
Yoksa bi yahudi mi öldürmüşüm kurumuş ellerimle
Boğduğum nefretimdir içimdeki sevginin
Sevilmenin masum olduğunu düşünmen mi hata
Bazen erken vedalar ediyorum ulaşılmayacak
Belki bir gün hatırlanırım gayem
Gerçi kim hatırlar ki kullanıp attığı o zalim kalemi
Kim hatırlar beni kendinden sayan yahudiyi
Ellerimi temizlemişken kirler
Kirletmesek olmaz mi bir daha lanetini
Bilsem mi muamma mı
Aşikar mi yoksa bunamış gönüllerin vedası
Yoksa sadece bi yakarış mı umudunu evladından yitirmiş bi ananın
Babadan mahzuru yok
Yalanlar ait edilmiş yaşantıların
Neden bu taraftarlık neden bu zihniyet
Sen kendini bir şey biliyor mu sanıyorsun be aciz ceset
Mandarinebiden mi kopmuş bu sakinlik
Bilinmenin edasına olan bu mahkumiyet
Vahdaniyet arayan salağındır
Beğenilmek niçin mutlu eder insanı
Edemediği kadar üzgün nefretin
Bilmezdim ki derdinden içenin farklı olmadığını
Bilmek istemezdim sefasını çeken puştun kefesine düştüm
Gözlerimi güldüklerim mi yaşlandırırdı cidden
Yalanlarıma inanışları mı masum kılıklı ahmakların
Bazen tefekkür de karıştırım kelimelerimi
Gördüklerim sanrı mıdır
Karnımın ağrısı rahatlatır zihnimi
Keşke ıstırap dayanılmaz olsa
Yapılan veda da dahil mi yalana
Yoksa o da mı sanrı tanrımın emaneti
Yahudi karım olsun isterim bazıları
Boğduğum nefretimi göreyim yüzünde
Suratlar olsa suret zaten
Gelmezdi elimden kinimin kiri
Susmayan alarm mı uyandıracak beni
Geç kaldığım nefesimden
Ne kadar acınası değil mi
Adapte olabilme
Toplumdan olma
Kibirleneceğin farkını çalmışlar sanki
Bize bırakılmış
Kendini bir şey sanan ceset
Ondan süzülen mavi ruh
Kara buluttan kar mı yağarmış
Gözlerim yakınır bazen
Uykunun pisliğine
Zordur aldatılmak
Aldatmanın
Uzakların fısıltısı mı bu boğuntuma sebep olan
Yoksa yahudi bana kızmış mı
Gözlerim dayanamaz dinler
Uzaklarda korkar mıydı kabustan minik çocuklar yuhalar
Unuttuğun bir şey var
Martın dışından yaktırdıkları değil asıl olay
İçinden yandığı fasıl
Abim olmasaydı şeytan ne güzelde uyutmuştu beni koynunda
Dualarım kabul olmuş Yüce Allah’ın katında