Kurt ile başlayacak bu şiir.
Kaybolan koyunlarla başlamıştı oysa Yusufçuk kuşunun hikayesi.
Kurdu koyun ile arkadaş kılma inancım,
Kalender bir adam üzerinde eğreti durmuyor ama
inancımı sadece hayat kadınları cesur buluyordu.
Gündoğan da
İç huzuruma kavga açtığım zaman
Begonvil çiçekleri yine sahte renkler saçıyordu etrafa.
Özel plajlarda mutsuz insanlar
Güneş ve denizden merhamet diliyorlardı.
Sahte renkler, mutsuz insanlar arasında bir ses
Yu suuuf cuk, yu suuuf cuk, yu suuuf cuk.
Aydınlık, daha berrak.
Üstelik umurunda değil insanlar
Ve begonvil çiçekleri..
Tahsin Özer
Kayıt Tarihi : 26.8.2018 20:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tahsin Özer](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/26/yusufcuk-kusu-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!