Yusuf Yüzler Şiiri - Erhan Atıf Meral

(Arzdan Arşa Bir Tefekkür)

Secde nurunun masum aydınlığında,
Semaya kanatlanır halis dualar,

Fani pencereler açılır sonsuza,
Huzura engel, kara perdeler kalkar.

Dalgalanır gönülde kirli duygular,
Tevbe kadar yakındır Rahmet rüzgârı,

Zaman ve mekân üstü, baki duygular,
Ağlayan gözlerin nedamet kışlası,

Lahuti bir seda belirir lisanda,
Zikir ufkunda arşa uzanır yollar,

Kalp vecde gelir, kaybolur masiva,
Akıl hayret burcunda tesbihe başlar,

Gaflet dağını eritir Hak yağmuru,
Vahdet mehtabında kesret yok olur,

Mağfiret kapısında aciz bir yolcu,
Af dergâhında ihsan pınarı bulur.

Sinede bin hamd, alında tevhid mührü,
Ruh esmaya yapışmış, vicdanda sürur,

Terk eder tacı tahtı, istemez mülkü,
Habibin diyarında her şey mahbubtur.

Ahde vefayı bir borç bilir basiret,
Nazar onu görür, sadık niyetinde,

Cennetten huri gelse etmez ihanet,
İffet sancağı dimdik, gözbebeğinde,

Amber gibi rayiha verir âleme,
Mahrem simaya konar iman busesi,

Arzı kuşatır, ilahi bir cazibe,
Hüda seyre çağırır, Yusuf yüzleri.

Hep olmak istediğim ama bir fani yüzünden başaramadığım Yusuf Yüzlülere ithafen..