YUSUF, YUSUF…!
Harmanlarda dolanırdı tek başına
Yusufçuk kuşu;
Uçarlardı ağaçlardan ağaca
Öter dururlardı Yusuf, Yusuf diye, diye
Gün geldi gurbet ellere uçtu
Ben gidince hüzünler bırakırım
Bu senin yaşadığındır
Bir ev sıkılır kadınlardaki
Bir adam sıkılır kadınlardaki
Seni sevmek bu kadar mı
O benim yaşadığımdır.
Devamını Oku
Bu senin yaşadığındır
Bir ev sıkılır kadınlardaki
Bir adam sıkılır kadınlardaki
Seni sevmek bu kadar mı
O benim yaşadığımdır.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta