Yusuf ve Kuyu Şiiri - Cem Öztekin

Hadi çık git içimden
Kurtul nemli duvarlarım dan Yusuf
Kurtul bu havaleli düşlerinden
Çürür bende iliğin
Kemiğin çürür
Çık git içimden

Bir kadın ki; seni bekler

Bir cebinde güneş
Bir cebinde ay
Teni atlas
Nefesi deniz
Dudaklarında soğumamış yıldızlar
Gözlerinde bebek evrenler
Bir kadın ki; seni bekler,
Bekler seni Züleyha
Çık git içimden Yusuf...
//
Ey kuyu..!
Sök bütün taşlarını...
Gir içime
Diz duvarlarını...
Gör bak
Yusuf olmak neymiş...
Ne atlas takarım
Ne deniz...
Ey kuyu..!
Düş içime
Gör...
Yer yüzünün deki satılmışlığı
Gör...
Yusuf olmak neymiş...