On kardeş bir oldu, bir Ya’kubu ağlattı.
Onu birden kendi yalanlarına inandı.
Birinde bir vicdan kırıntısı vardı ama
O da susarak kendini ateşe attı.
Haset sarmıştı bir kere habis ruhları,
İnanmışlardı, Yusuf’tu zelil eden onları.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta