On kardeş bir oldu, bir Ya’kubu ağlattı.
Onu birden kendi yalanlarına inandı.
Birinde bir vicdan kırıntısı vardı ama
O da susarak kendini ateşe attı.
Haset sarmıştı bir kere habis ruhları,
İnanmışlardı, Yusuf’tu zelil eden onları.
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta