Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Gönlümün fırçası elimde.
Boyadım tuvalimi
kalbimin renkleriyle.
Neyin büyüsünden
ebru tahtasına,
cümbüşün tınısından
cümle kapısına,
hep aynı renk
aynı ahenk.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta