Yusuf’un Çilesi Şiiri - Mustafa Bulan

Allah hep işletti evrensel yasaları...
Kur’an anlatır; Yusuf’u, Nuh’u, Musa’yı...
Allah uçurmadan kurtarırken onları
Uçuyor bu gavsların, şeyhlerin alayı(!)

Hele havada uçan, yerde kayıp olan
Güneşi durdurup, gaipten haber alan
Cenneti bahşedip, Sırat’da el uzatan
Uçuyor bu gavsların, şeyhlerin alayı(!)

Evrende her şey mucize, elbet Kur’an da…
Mucize Allah’tandır yazıyor Kitap’da!
Ancak ayetlere ters düşüp uymasa da
Uçuyor bu gavsların, şeyhlerin alayı(!)

Gemi yaptırdı Nuh’a, kervanı Yusuf’a...
Ay’ın yer çekimi suyu yardı Musa’ya.
Balığı gönderdi boğulmadan Yunus’a.
Uçuyor bu gavsların, şeyhlerin alayı(!)

Dedik mağarada bakın şu örümceğe
Yunus’a bir balık, Yusuf’a kervan ile....
Yaradan onları uçurmadı yükseğe!
Uçuyor bu gavsların, şeyhlerin alayı(!)

Mekke’de yaşamı girince tehlikeye
Peygamber günlerce çile çekmişti çölde!
Pek kolay olmadı ulaşmak Medine’ye!
Uçuyor bu gavsların, şeyhlerin alayı(!)

Derler “Nebi su akıttı parmaklarından”.
Oysa anlayıp okuduk İsra doksandan;
Bulamadık delil, tersini yazar Kur’an.
Uçuyor bu gavsların, şeyhlerin alayı(!)

Bizler okurken Kehf yüz on, Enâm ellide
Rastladık gaybı bilmeyen beşer Nebi’ye!
Kur’an iyi anlatır, açıktır elbette!
Uçuyor bu gavsların, şeyhlerin alayı(!)

Biz hep aciz kaldık onlara anlatmaktan(!)
Kur’an ölülere okunursa doğrudan
İbret alınamaz kuyudaki Yusuf’dan!
Uçuyor bu gavsların, şeyhlerin alayı(!)

Artık bu kadar da yüksekten uçmasınlar(!)
Arada yere inip, kafa bulmasınlar(!)
Kur’an’ı iyi okuyup, tam anlasınlar!
Uçmasın bu gavsların, şeyhlerin alayı!

Bazen bir kervanın karışıp arasına
Belki bir kuyuda rastlarlar bir Yusuf’a,
Kuyudan çıkarırlar uçmadan havaya(!)
Uçmasın bu gavsların, şeyhlerin alayı…

Pendik/12.02.2024