Yusuf'um Şiiri - Sedat Aktaş

Okyanusun derinlerine daldım kuyuya Dalan Yusuf gibi Züleyha mı aradım

Kuyudan çıkıp mısır saraylarına vardım züleyha'ya bir ışık gibi yansıdım

Züleyha'nın kalbini aşk ateşi sardı Züleyha çaresiz kaldı Yusuf'a aşkını ilan etti Yusuf kuyudaki zamanları aklına geldi

Öyle bir sevdi ki züleyha'sını Rabbinden gelen Emre itaat etti
Tam meil edecekken dur Yusuf bunun daha zamanı var dedi Rabbi

Şimdi sabretme zamanı Yusuf saraydan çıkıp zindan köşelerine daldı ve Züleyha bütün mal varlığını güzelliğini

Yusuf için müjdeleyici olan insanlara hibe eyledi yusuf'um yusuf'um diye bütün mısırın sokaklarını geze durdu

Her şeyini kaybettikten sonra Yusuf'un Rabbi olan Yüceler yücesi Allah'ı buldu
Ve Yusuf'un Rabbi olan yüce azim sektar olan Allah

Züleyha sen çok hüzün çektin bu hüznün bir son bulacak dedi ona yusuf'unu geri verdi işte aşk için yanmak gerek yanmak için ise

Bu devirde seven insan bir Yusuf Bir de Züleyha gibi olmalı
Kadir olan mevlam hiçbir seveni sevenden ayırmaz

Kalpten seven bütün insanlara ve bütün aşıklara selam olsun

Şiir Sedat Aktaş