Yusuf’um Şiiri - Zeynep Karacaa

kuyular doğurur gün doğumlarında
içime bir nefes sarkıttım
yarenlik etsin diye sana

küçüğüm
yedi dilek ağacının
yedi gölgesinde uyuttum korkularımı
bir gün gitmesin deyişlerimin
üstüne kocaman bir ah oturdu
hayalin de güzeldi
lakin elim bir kere güle dokundu

çarşı pazar attı kalbim
köleler arasında dolandı
bir zamanlar efendimdin
şimdi bir güzelin duası

elmaları soyacağı yerde
ellerini soydu
seni görenler
kamera kıskandıran güzelliğinden

yusuf'um seni melek sandılar
sen ki gerçek değil yansıyanlar
seni aradığım aynalar
kırıldığında anladım