Yusuf’u Kenan’a Şiiri - Ümran Özlük

Küçük dev adam, parmağınla,
Dünyayı gökkuşağı ile çevreleten,
Sen.

Yüreğindeki sıcaklıkla,
Kutuplar da buz dağlarını eriten,
Sen.

Sevgi dolu bakışıyla,
Dağları kraterleri toza çeviren,
Çöllerde kardelenler açtıran,
Sen.

Ateşle dans eden pervanesin.
Sen.
Yorgun kelebek kanatlarıyla,
Fırtınaya kafa tutan,
Uğur böceğisin.
Sen.

Yakamozlara ışın veren,
Bir ışık huzmesin de,
Batmayan güneşler yaratan,
Yusuf’ u Kenansın.

Ben ise:

Yusuf’u buldum gönül gözümde,
Baharlar yeşerdi,
Bir damla sevgiye muhtaç,
Yüreğimdeki çölde.

Sevginde hayatı,
Şefkatinde cenneti buldum.
Cennetim sensin,
Cemal'im sensin.

Cehennemim sensizliktir.
Seninleyken seni kaybetmek istemiyorum,
Dünya malı bulunur,
Kenan elleri bulunur,
Yusuf bulunmaz.
Yusuf’u Kenan olmayınca da ben olmam.
20.10.2004