Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
1970 yılında Nevşehir’e bağlı Kozaklı’nın İmran
Köyü’nde dünyaya geldim. Öğrenimime ilk okul dördüncü
sınıftan sonra devam edemedim. Babam yurt dışındaydı ve
bizi yanına aldırttı. Çocukluğumu yaşayamadım, kitabımda
çocuklara daha fazla yer ayırdım, çocuk yanım ağır bastı.
İlk şiir kitabımda belirtmiştim: şiir kör insanın
gözüdür. Globlleşen dünyaya çocuklar daha varklı bakıyor,
onların ufuk çizgisi daha fark ...
