Kıştı... mevsimin açık bıraktığı 'Aralık'tan soğuk sancılar sızıyordu ömrümüze.
Birbirimizden uzak, ayrı şehirlerde üşüyen ellerimizin tutamadığı, tutunamadığı arsız bir zaman eziyordu ömrümüzü.
Gecelerce büyüyen bembeyaz bir düş gibi.
Düşümüzden bir gece ani bir düşüş gibi.
Son nefeste ismini anan bir ölüş gibi.
Birbirinden uzakta üşüyor ellerimiz.
Zaman, korkak ve hain kavgaların çağıdır.
Yaşantılar ne yazık mertliğin kaçağıdır.
Bildin mi?... Neden kapanmaz yara?
Bizi derin kanatan bizlerin bıçağıdır.
Bıçağı kullananlar alçağın en alçağıdır.
1. Mektup
Sen miydin o ?
Ruhumun giydiği tenin toprağı sen miydin?
Gönlümün RAB'be akan ırmağı sen miydin?
Ben, beni öldürüp intihar süsü verdiğin bir 'Hayat'ım.
Her şiir'im bir ah'tır sana bu yüzden...
Sana bağlandıkça öyle kopmuşumki kendimden, geriye döndüğümde sığınacak bir yanımı bulamadım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!