Bizi çok mutlu ettin
Sen de mutlu ol kızım.
Evimize tat kattın
Sanki kaymak-bal kızım.
Annenin kopyasısın
Gün semada süzülürken
Ay arada perde kaldı,
Meseleler çözülürken
Durum gene zorda kaldı,
Zirvelerde ala-laçin
Hasretini çektim uzak ellerde,
Burcu burcu kokan ayran aşının
Dizilir kız-gelin soğukta karda,
Sohbeti hoş olur tandır başının.
Dağın eteğinden ince su akar
VAH BENIM EMEKLİM
VAH BENİM İŞÇİM
Bu ekonomik düzen sizi çökertti
Vah benim emeklim, vah benim işçim.
İçinden yaşama hevesi gitti
Tek başıma kaldım yine
Şer odakları birleşti.
Alıştım öfkeye, kine
Aklım,fikrim fakirleşti.
Doyumuna yağ-bal yerken
GÜNEŞ
Evrende en büyük kuvvet güneştir
Isıtır her yeri, ısısı bitmez.
Kaynağı gazlardır, sahibi Hak’tır
Güçlü yaranmıştır ona güç yetmez.
Güzeller pay edilirken
Kalmamıştı akıllısı
Geç kaldım, benim payıma
Düştü –evelik dillisi-
İtiraz ettim olmadı
Yaratan Allahtır, mayamız toprak
Canlı-cansız kuru candan ibaret
Çok güzel bir yapı, dikkatlice bir bak
Hücreden, kemikten, kandan ibaret.
Çalışır çabalar, bitmez kaygısı
Nedir bu feryadın, nedir bu ahın?
Yoksa sıkıldın mı kafesten, bülbül?
Ne akşamın belli, ne de sabahın
Şakıyıp durursun hevesten, bülbül.
Haydi bahar geldi, kanat çırp sevin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!