EY ÇOCUK
Özgürlükleri gasp edilenleri,
Umutları yıkılanları,
Vatansız, yuvasız bırakılanları anlat!
GÖNÜL YURDU
Sevilenin, sevendeki ateşi,
Yaratanın, yaratılandaki nabzı...
Hüzünlerin ve aşkların gemisi,
GÖZLERİN
Gözlerini yurt eyle bana,
Muhacir’in olayım.
Gözlerini Yesrib eyle,
GÖZLERİN DESEM
Gözlerin desem,
Bir düşler ülkesi,
Bir tutsaklık yurdu,
Bir sevda,
GÜN GELİR
Gün gelir,
Hüznün ustası güz,
Alır baharın zümrüt saltanatını…
HASRET TÜRKÜSÜ
Ben hasretim, ben özlemim,
Ben gurbetim, ben vatanım.
Bingöl dağlarında doyumsuz bir gündoğumu,
HÜZÜN GEMİSİ
"Bir gemi arıyorum pusulası imandan,
Alıp beni götürsün hüzün dolu limandan…
Meçhul bir yolculuğun arefesindeyim,
İNKİSAR LALESİ
Seneler geçti ah, mevsimler geçti,
Bir sen değişmedin bende sevdiğim.
Sevdalar değişti, aşklar değişti,
İZLER
Herkesin bir gideni vardır,
İçinde söküp atamadığı…
Herkesin bir gideni vardır,
NE GÜN GELİR
Ne gün akar buzul çağında donan ırmaklar,
Ne gün gelir güneşlerin yetim bıraktığı sevdalar?
Nerede gül yaprağına kanını veren bülbüller,
Şiir; kelimelerin, mısraların duyguyu ve sevinci kuşanarak, yanan sinelere umut taşıması ve ötelere kanat çırpan, aşk acısı çeken gönüllerin sığındığı bir limandır. Şiir; gönül heybesinde gül yapraklarına serpilen gözyaşı ve çatlamış dudaklara sürülen bir kevserdir. Şiir; Levh-i Mahfuz’da dudaklara ...