Unut demek sadece 5 harf
sana olan aşkım alfebeyi zorlardı...
unut deme bana...
seni unutamıyorum sevgilim; darısı senin başına..
Daha da küçük bir çoçuğum ANNE
hiç büyümedim, karanlıktan daha da korkuyorum..
Her gece durmadan ağlıyorum... yanıma gelip sarsana ANNE!
ben geldim artık korkma deyip öpsene acıyan sol yanımı..
öpte geçsin artık yüreğimdeki acılar..
karanlık geldi denilince ağlamasın gözlerimin bebeği..
hayatta en çok seni sevdim ANNE
senin kadar başka birini sevmeyi denedim...
beni yakıp yıktı, perişan etti yüreğimi ezip geçti.
niye vefasız çıktı ki:
ona yüreğimin kapılarını ardına kadar açmıştım..
girip yüreğimi yağmaladı, ne var ne yok alığ götürdü..
benden geriye sadece gözü yaşlı bir çoçuk bıraktı..
hergün gece ağlıyor bu çoçuk,
gelip sustursana ANNE
ben hiç büyümedim ki ANNE..
bedenim büyüdü, acılarım büyüdü, yüreğim hep aynı kaldı..
küçük yüreğimi eline alıP sarsana, buselerinle dindirsene acıyan sollarımı..
dinmiyorsa alıp ezsene ANNE...
ezde son bulsun acılarım, sussun artık içimdeki çoçuk...
dayanamıyorum hergece içimdeki çoçuğun ağlama seslerine
çıldırıyorum ANNE damla damla çıldırıyorum beni alıp vursana,
beni öldürsene, dayanamıyorum. son versene hayatıma ANNE..
dizlerine başımı bırakıp ağlamayı, ağlarken saçlarınla oynamayı,
bana sarılmanı,sımsıcak yüreğinle beni sarmanı özledim..
şimdi bir görsen gözlerimden artık kan damlıyor,
kan gölüne döndü göz çukurlarım..
dur ağlama lütfen sil gözyaşlarını,toprağın ıpıslak olmuş
ANNE niye beni bırakıp giittin sanki?
ardında küçük çoçuk gibi savunmasız kaldım,
BABAmın öğrettiği kavgalarda hiç bir işe yaramıyor aşk karşısında
çok erken gittin be ANNEM, büyümeme fırsat bile bırakmadın,
bak bu yüzden içimdeki çoçukhiç büyümedi.
senin acına birde sol yanımın ihaneti eklendi,
büyümeye fırsat bulamadan öldüm ANNE..
banada yer açsana yanında,sıcaklığınla ısıtsana donan yüreğimi,
beni toprağına gmsene.
Neyse ANNEM ben gideyim artık,
içimdeki çoçuk evde yanlız ağlıyordur şimdi,
haydi toprağın bol olsun ANNNNEEEEEEEEEEEMMMM
ihanetin kalbimden taşan son damla oldu.
Bütün kelimelerin canı darağ/acına
aşk yok artık..
Cehennemin beni tutuşturmaya yetmedi..
Söndürdüm sessiz harflerle içimden seni..
Gitmek için sevdiğin gelişinden belliydi...
bu yüzden seni seviyorum dediğimde;
tek ayağım hep yüksekteydi..
Ruhsuz bedenim hiç bir anlam veremiyor gözlerine;
Gozlerinde anlamsiz artik karanlik dolu senli hayallerimde,
ne kadar sen diye tutuştursamda bütün suskularımı.
Yatsıda sönüverdi bütün umutlarım..
Sen ıslattıgım yastığımın ıslaklığı,
bitiremediğim yarım kalan şiirlerim, hayalleriyle yaşadığım ütopyamdın..
Avuçların arasinda parcaladigin yuregimi gömdügüm kuytudayim.
Bilmem ki; sabaha cikar mi acaba umutlarim? .
AHIM var YAR ..
Ellerimle gömdügüm yÜregimi,parmak uclarinla dirilteceksin yeniden.
Gözyaslarimin bedeli olacak tüm acilarin...
Satır başında terkettiğin, bitmeyen şiirimin avlusunda bıraktığın,
O küçük sevdalıyım hala;
Sahiplenmemiş duygularım, okşanmamış gönlüm,
iki satır notla üvey anne şefkatiyle geceyi kucaklıyorum..
Artık ağlatma yar. Sahipsiz kalan benligimi..
bak sen olmadanda şiir yazabiliyorum
hemde; aşk şiirleri.
sen olmadanda koşabiliyorum nazımın ormanına
üstelik öyle ulu orta değil ha;
gecenin en tenhasında...
dört nala kısrağı çatlatırcasına hemde..
koşuyorum nazımın ormanına
kısrağın nalından lapa lapa küfür
dilimde ustadın son sözü.
SENDE HERKES GİBİSİN
özledim seni çoçuk
en çokta neyini özldim biliyon mu?
baştan sona SENİ özledim...
kıskançlığını, küsmelerini, gidişini sonra tekrar gelişini özledim...
herkes yerli yerinde
bir tek sen yoksun
o kadar yalnızım kaldım işte..
nasılsın çoçuk?
beni sorarsan herşey iyi gidiyor
sana özenmişcesine gidiyor herşey...
birtek sen yoksun
o kadar kimsesiz bıraktın işte..
çık gel artık saklandığın yerden
bak söz veriyorum gel söbelemiyecem
sen kazan bu oyunu...
ben sana ben yenilmeye razıyım...
Yüreğimi kapattım ibadetlere.
Ayasofyo gibi; ne cami, ne kiliseyim.
Sol yanım senin eserlerinle dolu eski bir müze şimdi...
Ne olurdu ibadete mühürlemeseydin gönlümü.
Din,dil,ırk ayrımı yapmaksızın kalsaydın kalsaydın yüreğimde.
Gönlümün fatihi sen olduktan sonra, adımın hiçbir önemi olmazdı o zaman...
Gidişine kız kulesi bile ağladı...
Kral kızının ölüm sendromunu atlatmadan,
ikinci vedalaşmaya yorgun göz pınarları;
geceler sepetimde zehirli bir yılan.
Seni bekliyorum YAR! ..
Gecelerimi gündüzlerimden ayırmadan...
Ağlıyor yokluğunda kız kulesi.
Dağılıyorum boğazın soğuk sularına.
Üşüyorum... soluma esen poyraz rüzgarlarıyla,
Üşüyorum soğuk esen gidişlerine..
Git, kalmasın hiç bir izin.
Git, yüreğimi yakıp yıkıp.
Git, küssün yıldızlar, sende ay gibi terkedip git..
ALLAHım sen bagisla beni.
O vefasız yar; fazlasıyla Çektirdi günahlarımın bedelini..
Kulundan çok şey mi istedim..
Sana hasret gönlümü biraz da olsa sev dedim.
oysa o Yıktı baharı üstüme.
Elleri git gide kayıyordu ellerimde. Biliyordum,
durduramadim gidişini. Beni yakıp yıkıp gitti..
Ne büyük hayallerimiz vardı.
Mutluluk yuvamızdan eksik olmayacak;
üzüntü keder asla kapımıza uğramayacaktı...
Şimdi elimde ıslak hayallerim ve göz yaşlarım kaldı..
sonunda anladım
Hayat hayallerle, belli kurallarla değil;
Doğaçlama oynanılan bir oyunmuş.
Rolümü beceremedim Neylersin..
Sussam iç kanama:
Konuşsam avazımın çıktığı kadar yalnızlık;
Açılan yaralarım sarılmıyor artık.
Bir başıma kaldım
gelen yanlızlığı çoğaltıyor,
gidenin dilinde hep o acınacak ayrılık...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!