Yusuf Ol ve Kaç Benden Şiiri - Esra İkizler

Bu bir oyun, bu...
Oyunun başrolünü oynuyoruz.
Güya birbirimizden habersiz, sadece bakışlarımız gerçek.
Kalan ise oyun, ikimizde biliyoruz rollerimizi
Ve geçelim bir gölge gibi hayatlarımızdan dedik.
Ama ne sen, ne ben bu rolu bırakamadık
Çığlık attık, gözlerimizin şualarına...
Yola koyulduk, nereye gittiğimizi bilmeden,
Gönül kervanında yerimizi bağladık, kör düğümle.
Nerden buldun dedik birbirimize...biz bulmadık..
Kader rüzgarı,hırçın dalgalarımızı aynı kıyıya vurdu.
Evet, önümüze bir köprü oldu rollerimiz..
Güneşin kızıllığında buldum seni,
Sense tan yerimde geldin kapıma,
Rüzgarlarıma dayanamamış,
Ardına bakmadan savrulmuştun.
Bense, ram oldum yakamoz bakışlarına
Offff nerden buldun beni dedim.
Hep ateşim oldun sönmedin...
Sön artık diyorum, diyorum züleyha bakışlarımda
Ne olur yusuf ol vee kaç benden?
Herşeyin vakti var ama...
Bu vakitsiz azgınlığın kan damlaları,
Nerden yaralar koşan kısrak yelinde
Ve sen yusuf ol kaçç benden.!
Ben Allahtan korkarım de ve terk et!
Beni günbatımı kızıllığına,
Bir bardak çayın buğusu gibi,
Bitmiş sigara izmariti gibi,
Bir deniz suyu gibi,
Bitir hayatından ve uzak dur benden.
Yusuf ol vee kaç benden!
Ne olur seni harflerin veriyor ele?
Ama söyleyemedim,
Ayrılığı bir kere daha alamadım omuzlarıma.
Sanki bir başkası gibi davrandım.
Sende bir başkası gibi yaptın.
İkmizde, birbirimizi biliyorduk ve
Daha ne söyleyeyim ne olur?
Yusuf ol ve kaç benden...
Yine eskisi gibi yap.
Unuttum de,unuttuğun gibi...
Sevmedim de,sevmediğin gibi...
Yanlış bir bakıştı de,bakmadığın gibi...
Terki diyar et, terkin gibi...
Züleyham olamazsın de, olmadığım gibi...
Ne olur yusuf ol ve kaç benden...

ESRA İKİZLER