YusuF OL Şiiri - Neriman Akgül

Gecenin karanlığı sarınca kainatı,
Sen ışıklarını gönderirsin
Beyaz geceler başlar
Ben bir -yusufcuk -olur uçarım
Kör kuyulardan
Yüreğim kırar zincirleri
Sıyrılır bedenim,günahlardan...
Yol olurum, yolcu olurum
Han olurum, hancı olurum
Beklerim seni…
Gelip geçersin, konup kalırsın belki
Fırtınalar kopar içimde
Yağmura yenilir gözlerim
Davetsiz kapıda hüzünlerim
Gelmelerin, kalmaların, olmaların,
Biraz bende soluklanmaların.
Dağıtır hüzün bulutlarını bayram olur
Yusufcuklar havalanır kuyulardan
Sen gelirsin, ben olursun
Ben sen olurum
'Yusuf' olursun zindanlar yıkılır
Huzur bulurum gelişlerinde
Başım göğsünde, mabet olur bedenin
Putlarım yıkılır…
Yeniden yeniden sarılır kanayan yaralarım
Benlik hırkası sıyrılır düşer yere…
can içre canınla senin olsun -canım- al
Senden gayrısına, körüm, senden gayrısına lal