Yusuf Kerim Şiirleri - Şair Yusuf Kerim

Şairin bir hayatı yok.

Yusuf Kerim

Adaların birleştiği deniz bedenimden dirilmiş.
Gittiğimden beri anarım güzel bir masaldı canlanan.
Esen rüzgarlar getirir yeniden ılımanlı havayı,
Tadım toprakta, tuzum denizde kaldı o yaz.
Ruhuma değmiyor artık düşündüren zamanlar,
Üstümde bir avuç toprak son vermiş tüm benliğime,

Devamını Oku
Yusuf Kerim

Ocak soğuğu ocak ateşinden sıcaktı,
Bitmiş günlerin hatırası köşede beklerken unutulmaya mahkum olanların isyanı bastırılmaz,
Kurumuş heveslerden bir tanesi.
Kar yağarken sessiz sokaklardaki maceraydı masumiyet,
Tatlı düşlere aldanmak işten bile değilken düşünülmedi,
Giden zamanlara değil ilhamlaraydı sitem.

Devamını Oku
Yusuf Kerim

Yaşlı adam bir Latin Sahiline ağlıyordu.
Yaşanmışlıkları yüzünden belli,
Köprünün sonuna gelmişken yıkılmak üzere çatırdağını söyledi.
Kolumdan tutarken mutlu olduğunu hissediyordum.
Güzel bir kadının yanına gideceğini fısıldadı,
Onun adına sevinmiştim.

Devamını Oku
Yusuf Kerim

Şamdan elimde ateşi göklerde,
Yakın bekledi aklım onları.
Gümüşün öğüdünü dinlemedim
Patikam uzun önüm karanlık
Gözümün esiri olmuşum bu vakit.
Kaybolmuşa ne yapar, kahretsin!

Devamını Oku