Yusuf Kemal Çetin Şiirleri - Şair Yusuf ...

İnsanları yaşatan onurdur.
Onursuz sevdalar kurşun gibidir.
Seni öldürür.
Beni değil,
Kendini aldattın.
Sen aldandın.

Masmavi gözlerinde denizi görüyorum.
Maviliklerinde kulaç atıp,
Seninle uzaklara gidesim geliyor.
Derinliklerine dalıp,
Seni keşfetmek istiyorum.
Asla inciltme beni üzme,

Ne kaldı geçmişten şimdime.
Sayılı bir kaç vefalı sevgili.
Onlarda uzaklardan gelen dipten bir ses.
Ne çare yanındayım deseler.
Ses varsada dokunamazlar ellerime tenime.
Yaşadığım hüznün ne anlamı var,

Seni paylaştığım anlar oldu.
Çok mutluydum o zamanlar.
Şimdi mazide kaldı.
Anladım seninle olamayacağız.
Ne demeliyim'ki birlikte yaşayamayacağız.
Biteceksin içimde seni unutacağım.

Aşktan çektiklerimle,
Sevmeyi unut dedim kendime.
Döktüğüm gözyaşlarımla,
Ağlama sevdam pişman haline.
Derin duygularımla severken,
Çoştum kanatlandım uçtum.

En güzel kullarını yarattın.
Sağ ve sol omuzlarımıza,
Sevap ve günah meleklerini bıraktın.
Senin emirlerini unutanları,
Affetme Allahım....

İsyan edesim gelir insanoğluna,
Ne olduğu gibidir,
Ne göründüğü gibi.
Kızasım gelir sevdayı yaşayanlara,
Ne seven anlar,
Ne sevilen dinler.

Hiç bir zaman Annemi kırmadım.
Hayatında çok üzüldü.
Belki mutlu olamadı ağladı.
Her zaman bir gözyaşına bin defa öldüm.
Kendimi dövdüm.
Benim suçum olmasada,

Benim çoçukluk arkadaşım,
Bir Neşe vardı.
Okulda beraber tanıdığımız,
Bir Ulaş vardı.
Ve birde Yusuf Kemal Çetin,
Ben vardım.

Kalbim heyecandan hızla hızla atıyor,
Seni okşuyorum yüreğimde.
Titrek ellerim kalbimde,
Gönlümden söküp atamam seni.
Duygularım var sana,
Gözlerime Bak Yüreğime İn.......