Saklayıp mücevheratını
Binlerce yıldır,
Niçin gizlenirsin
Gölgelerinde akçaağaçların,
Kimsesiz anıtlar gibi?
Başlardı sergüzeşti evsiz ruhumun;
Geçerdim patikalardan,
Cennetin zirvelerine götüren.
Karışırdı ulumaları,
Ulu kurtların ürperten,
Çığlığına göğüs kafesimin.
Kopardı fırtınalar bağrında,
Yaşlı çöllerin;
Antik danslar ederek,
Kıvrılan kumların ezgilerinde.
Konaklardı ruhum Bedevi çadırlarında,
Düşlerken,
Dilencisiyim aşkının;
İzbe sokakların köşelerinde,
Bir bahar yeli gibi geçtiğin.
Üstümde paçavralar;
Seni beklediğim binlerce yılın,
Eskittiği hatıralar…
Gölgesindeyim silahlarının öylece;
Ucundayım namlunun, bilmem
Kaçıncı teslim oluşum bu,
Kaybolup miğferlerin ardında,
Sayarken şafağını hayalinin...
Aşıp dağları oldun tufan hicrandan
Haber gelmedi ah o vefasız yardan
Gitmek vaktidir şu diyar-ı azaptan
Uzan ufka aşk küheylanıyla gönül
Kaşık attım yarin zehirli aşına
Aşksın;
Miras kalansın Yusuf’tan Züleyha’ya
Antik zamanlardan yayılan
Hastalıksın Dermansız
Aşksın…
Tutuşturup gece ve sen,
Ahenkle kül ederken Yüreğimi;
Diriliş arardım,
Kovalayıp lal taşından gözlerini,
Ayın ardında…
Bilmem, baharı ararken bu
Kaçıncı sonbahara tutuluşum;
Sağanaklarında aşkının sırılsıklam,
Hasretinle boğuluşum,
Bilemem…
Açmak bilmezdin,
Kunlun Dağı'ndaki lotuslar gibi
Ne yüreğime ne derinliklerine
Çin ormanlarının
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!