22.07.2002 Ergani doğumlu olan şair ilkokul, ortaokul ve Liseyi Ergani de okumuştur şuan İnönü üniversitesi sosyoloji bölümünde okumakta . İlk şiiri olan Gülizar ile başladığı Şair ve yazarlık hayatına onlarca şiir ve yaşam üzerine tespitleri ile devam etmekte mevcut durumda şiir kitabı yoktur . En önemli şiiri olan kırgın Mezopotamya çocuğu tam bir başyapıttır.
Doğdum kulağıma ezan değil sela okudular .
Ölen vücudum değil ölen fikrimdi ,güzleğimdi
Hayallerimdi ,ölen Allah'ın kulum bu senin kalbin güzel koksun dediği kalbimdi ben ölürken annemin memelerinde süt emiyordum . Ölen bendim ,annemdi ,torunlarım olacaktı. kimim ben Anadolu kadınıydım .
Anladım sende bir parçam saklı .
Anladım sensin şu gönlün su çiçeği .
su rahmettir çiçek güzellik sen rahmetin güzelliğisin
varsa bir duam üstüme rahmetin güzelliği tesir etsin
Kışı çok severim senin kadar olmasada.
Bahar gelse papatyalar açsa ve güler açsa
Ben gülü koklarken seni düşünsem.
Seni düşünmek Allah düşünmek gibi.
Sen yaradanın yansımasısın .
Bahar gelse papatyalardan sana taç yapsam.
Başkası
Başkası yaşasın diye yürüyorum
Başkası uyusun diye yürüyorum bu sabah
Nereye bu yürüyüş seymec ölüme mi
Yoksa ölümün kardeşi olan uykuyamı
Ben ben olmak istiyorum.
Hakiki muhabetin odası olmak istiyorum.
Ananma Ana babama Baba demek istiyorum.
Ben aslıma dönmek istiyorum.
Ben Anadolu, Mezopotamya olmak istiyorum.
Ben ben olmayan Batı olmak istemiyorum.
Bana insan dediler
Nedir diye sordum medeniyet imiş.
Medeniyet her toprağın ona ait olduğunu zann etmekmidir.
Medeniyet Dünya'da sadece kendinin olduğunu zaann etmekmidir.
Medeniyet Hayvanı taşlamak , Hayvanı açlığa mahkum etmekmidir.
Medeniyet aslını unutmak mıdır.
Güneşe verdikleri için şükür ederler .
Bir ağacın gölgesine şükür ederler .
Yağmura , kara ve mevsimlere verdiği şeyler için şükür ederler veremedikleri hiç konuşulmaz .
Beni vermediklerim için hep yargılarlar .
sanki tanrı benmişim gibi çok şey beklerler .
Tanırı bana ruhundan üflemiş ama bende tanırdan veremdekilerini beklerim .
Gözlerim sabaha kadar seni ansa .
Kalbim utanmaktan vazgeçer mi .
Kulaklarım Sabah kadar adının ve güzeliğinin geçen melodiler dinlese şu viran kalbim üzülmeyi bırakır mı.
Ağzımdan senin için sabaha kadar çıkacak güzel sözcükler incittiğim kalbine iyi gelir mi .
Tırnaklarıma kadar his eteğim bu utanç Sabaha kadar geçer mi.
Bıraktım artık bir kuytu da vicdan beklemeyi.
Bıraktım artık anlaşılmayı .
umut tükendi ve gerçekler yüzümü hançer ile yardı .
Benim yüzüm artık vicdan ve anlaşılma isteyecek kadar cesaret sahip değil .
Dağları aşıyorsun ama bizim kente hiç uğramıyorsun .
Şifasız bir kent bizim ki biliyorum .
Belki sen şifayı bizim kente getirirsin diyorum ama galiba sen de şifa için dağları aşıyorsun .
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!