Kuyu kalmadı bakılmadık
Her birinde bir parçası kaldı cananın
Her kuyuda yedi yıl oyalandı
Yedi yıl geç kaldı
Yedi başak yedi yılda yedi renk verdi
Gözümün nurusun, ağlama Yusuf’um
Çok evvelce kurdum ben bu ağıtları
Ağlamak bana.
Sen ağlarsan,
Ceylanlar inmez suya
Güneş zamansız terkeder gülü
Hışmıma uğrar sedef kabza
Ürker karanlıklara tünen yalnızlıklar
Büyür gözbebeklerim, çekilir kanım
Soluğuma azab düşer
Soğurum, kurulur salacağım.
Kayıt Tarihi : 21.9.2007 14:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her birinde bir parçası kaldı cananın
yusuf diye bir öğrencim vardı onu hatırladım birden. şu güzel dizelerden hz. Yusuf'u seyrederken. 'yusuf ve kuyu' diye bir ödev vermiştim kendisine.
selam ile...
TÜM YORUMLAR (1)