Yusuf ile Züleyha Şiiri - Dursun Özden 3

yusuf ile züleyha

günahkardı adem ile lilith, havva ile arafat'a git
bir yanım kerem ile aslı, öte yanım ferhat ile şirin
cennetin yitik açkısı yazılı, tanrı kitabı kutsal pirim
amon tapınağı rahipleri acizdi, dilsiz, sağır ve kördü
yusuf onlara mucizesini gösterdi, o içsel bir bağ ördü
o kıtlıkta gönlü varsıldı, o şavkıyan yüzü nurdu, kordu
aşkım geri döndü, züleyha sırlı aynada, kendini gördü

yokluğun tanrıları, deşifre olan kin, kibir, günahkar, şer
ve korkak akıldışı sığınmacılar, en devrimci peygamber

kefenin cebi yok-içi boş, nimet herkese yeter-aşka koş
yalanın, talanın, paranın padişahlığı bitiyor, son buluyor
taştan, tahtadan tanrılar putu, gönüllerde bir bir yıkılıyor
öldürülen çocuklar, kadınlar, mazlumlar diyet için diriliyor
aptaldı-ahmak, cahil halk uyandı, özüne döndü, silkiniyor
güldükçe züleyha, aşk ve buğday kokulu sevgi yeşeriyor

ela gözlüm, sürmelim, sümerlim, lotus morum, leylim ley
yusuf ile züleyha geliyor, engelleri-zincirleri kıra kıra, hey!

dursun özden