Yusuf İle Züleyha (4)

Tutsak köle rüyalarındaki esmer sarmaşığa
Geceler boyu huzursuz uykusuz
Basık sıcak çok sıcak bir gece
Usulca kalkar yatağından çıkar saraydan
Sık ağaçlı bahçenin en uzak köşelerine
Nereye gitse ne yapsa boşu boşuna
Nasıl özgür olabilir ki esaret içindeyken
Neden sonra yaklaşır yanına iri kıyım
Kocaman kılıçlı pala bir adam
Uzatır kılıcını züleyha' nın ensesine
Gece karanlık gece sessiz gece ıssız
Bir şey mi var hanımım
Buralar tekin değildir bu saatlerde
Ürkek bir ceylan korkak ece
Yok bir şey der sadece
Oysa ne çok şey vardır
Neler vardı neler içinde
Ne fırtınalar kol geziyordu yakınlarında
Gece kadar karanlık gözlerini çevirir
Uçsuz bucaksız ıssız çöllere
İki damla inci tanesi düşüverir
Güzel al al yanaklarından aşağı
Evli yerli yurtlu bir kadın o artık
Güçlü saltanatlı Potifar' ın karısı
Ne çare gönül başkasına ait

Aşkıma sahip çıkamadım der yavaşça
Bir yan korku bir yan aşk
Bir şey yok der kocaman kılıca
Yakın aşkın ölümü yenmesi
Gerisin geriye döner Züleyha
Çaresiz ipek yorganı başına çeker
Bir kaç damla gözyaşı ıslatır yastığını
Neden sonra uykuya dalar

Yusuf' un ilgisini çekmek tek hedefi
Yusuf kaçar Züleyha kovalar
Özlemler yakar içini
Aşkı hem çok yakınında hem çok uzağında
Ertesi gün kararını verir
Bütün köleleri uzaklaştırır

Yusuf'u odasına çağırır
Bir garip köle Yusuf başı önünde emre amade
Baş döndürücü Züleyha' nın odası
Bütün dünya nimetleri önüne serilmiş
Oda da gül yağları nil kokusu buhardanlıklar
Tütsüler misk ve amber kokuları
Taçlar gerdanlıklar salkım küpeler
Yüzükler bilezikler hal hallar
Güzeller güzeli daha da güzel bugün
İri siyah gözleri ile Yusuf'u süzmekte
Tepeden tırnağa leylaklar içinde
İnciler içinde Züleyha
Aşka davet var odada
Günaha çağrı var
Dünya cennetine çağrı var
Tekrarlar Züleyha buyurgan
Buğulu büyülü sesiyle gelsene yanıma
Yusuf çaresiz umutsuz
Yol karanlık yol çıkmaz yol dönülmez
Kuyu zindan Yusuf ve Züleyha
Gelsene der güzeller güzeli
Ses büyüleyici ses billur ırmaklar gibi
Yusuf bir an şaşırır tereddüt eder
Gel ki sana cennet nedir göstereyim
Ben senin susuz kalmış çöllerinin ceylanıyım
Seni bekledim yıllar yılı seni özledim
Seni gördüm düşlerimde seni sevdim hayallerimde
Gel ki su içeyim senin kıyılarında kana kana
Ruhum ateş bahçesi yasaklı serüvenim sensin
Aç hadi aç gizli bahçenin kapılarını aç da beraberce
Girelim öl de öleyim sende öleyim
Gör bak efendi nasıl bir anda köle oldu kölen oldu
Kuruyan topraklara su ol çölleşen gönlüme yağmur ol
Gel hadi ne olur gel yanıma gel bekliyorum
Al al Züleyha'nın yanakları dili zehirli bir yılan
Dil döker bıkıp usanmadan ateş Züleyha
Yusuf ise su durgun bir su suskun iffetli
Seçilmiş de olsa müjdelenmiş de olsa
İnsan Yusuf da insan
Rabb' ım istememeyi nasb et
İyinin kötünün yeri olan kalbimi temizle
Koru beni sen her şey'e kadirsin gücün yeter
Yasak meyve yasak bahçe aşk abidesi
Güzellik abidesi öylesine zor dayanmak
Züleyha isteyici Yusuf da isteyecek
Rabb' ın dan işaret görmese
Düştüğü kuyudan daha derinde şimdi
Dünya güzeli baş döndürücülüğü ile karşısında
Rabb' ım bana Züleyha' yı istememeyi nasip et
Züleyha Yusuf'a doğru koşar Yusuf kapıya
Gömlek tam arka ortadan yırtılır Züleyha'nın
Tırnakları Yusuf'un etine batar kanatır
Kanlı gömlek köle gömleği çile gömleği
Ateş den gömlek hüzün gömleği
Efendisi tarafından yırtılır

Gün gelir kuyuya atılır
Gün gelir zindana atılır
Gün gelir Mısır kapılarına asılır
Gün gelir Yakub'a şifa olur
Aniden kapı açılır
Potifar ve adamları kapıda
İki erkek karşı karşıya
Biri köle biri efendi
İkisinde de derin bir acı hicran sancı
Şaşkınlık öfke nefret kin kızgınlık
Potifar sendeler hafifçe
Toparlanır geri çekilir
Bunu bana nasıl yaptınız
Suçlu arayışı başlar Züleyha atılır hemen
Titrek sesiyle bu haini cezalandırmayacak mısın
Efendim ben hainlik yapmadım
Bu odadan alnımın akıyla çıkar giderim
Züleyha inanma ona der
Yusuf suçsuzum masumum inanın bana
Züleyha güçsüz Züleyha ufalmış
Bak der Yusuf'un gömleği yırtılmış
Potifar inanmak ister
Evimi namusumu güvendim evlat bildim
Bu muydu yapacağın
Vurulmuştur Potifar,
Yusuf tarafından vurulmayı tercih ederdi
Gün görmüş birisi atılır
Yusuf ile Züleyhayı süzer
Gömlek arkadan yırtılmışsa
Yusuf suçsuzdur der
Potifar sessizce çıkar gider
Akşama kadar düşünür Potifar
Gücü düşünür saltanatı düşünür Mısır'ı düşünür

Ben bilirim Züleyha sen suçlusun
Benim evime benim hayatıma devam et
Bu hayat yıkılırsa en çok ben altında kalırım
Sana gelince Yusuf yerin zindan
Yusuf'un gömleğini Mısır'ın batı kapısında
Bir hurma dalına asarlar
Sus Yusuf sus zindanların Yusuf'u

Necmiye Sarpkaya