Yusuf ile Züleyha Şiiri - Ferhangi Şiir

Ellerim boş, ışıklar loş
Sensizken herşey boş
Yanımda değilken ben kendimden utandımYusuf kuyudayken saraydaki Züleyha nasılsa
Aklımda sen varken kaderime başkası yazılsa
Ha zindan da olmuşum ha saray da, sensizim nasılsa
Eğer sen yanımdaysan farketmez derdime dert katılsaAdımın yanın adın yazılsın
Yüreğime senin adın yazılsın
Sensizken ben bende değilim
Sen bensizken nasılsınSensizken sanki rüyadayım
En güzel duyguların olduğu hülyadayım
Uyanmak istemiyorum bu rüya hiç bitmesin
Bu kalbimden silinmesin ismin,bu aşkımız hiç bitmesinSensin benim kolum kanadım
Ben ömrümü sana adadım
Hep rüyada gördüm,günümde seni aradım
İsterim sen ol ömrüm,sen ol muradım..