Yusuf Hayaloğlu 'na

Titrek ellerin bulanmayacak mı çamura?
O çamur şekilsiz kalır be usta.
O mavişlik kapandı demek sonsuzluğa,
Gökyüzü ne şımarır sensiz maviliğinden be usta.
Kıvrıla kıvrıla bükülen gülüşünü
Şimdi hangi ressam çizecek?
Renkler sönük kalır, sen olmayınca be usta.
Sen zamansız çekip gittin;
Şiirler öksüz kaldı be usta.
Ah ulan Rıza' yı mı kıskandın da gittin?
Bir soluk istedin de ağaçlar mı yok dedi?
Kime kızdın da infilak ettin be usta?
Rotasız gemi gibi,
Sensiz kalan kalemler, nereye gidecek be usta?
Kalem öksüz, kâğıt öksüz, şiirler öksüz,
Geceler puslu, günler sensiz sessiz be usta.
Kocaman gönlün ruhlarda dolanırken,
Ardından bırktığın kırık camlar buğulanırken,
Sözcükler ortalarda sensiz dolanırken,
Cümleleri kim kuracak be usta?
Olmadı, olmadı bu gidişin;
Keşke dönüşün olsaydı da be usta;
Avuçlarımla taşırdım harfleri ellerine,
Usulca üflerdin sende
Onlar alışık senin gönül sesine,
Satır satır, kelime olurdu be usta.
Yattığın yer nûr olsun
Ölüm sana hiç yakışmadı be usta...