Yusuf Hayaloğlu Şiiri - Seyfi Ali Yaşar

Bu gidişin!
Hangi mısralarında vardı,
Hangi cigaranın dumanında
Yaşarırken gözlerin
Acırken yüreğin
Akıtmıştın içini

İki satır puntodan
verilmesi haberinin
Gene hazinli bir öykünün
Özeti olmalıydı
Ama son satırı yazıp
Bir cigara daha sarmalıydın.

Yok yok bu gidişin
Şaka olmalıydı
Seni anlayan akşamlara
Ve karanlık en koyusuyla
Birtek senin paltona yağmalıydı
Bu acılar kraliçesi İstanbul' da

Çığırtkan bir martı sürü konmalıydı
Rıza' yla açıldığınızda teknenize
Yoksa şaka değil miydi bu?
Bedirhan' a Nazlıcan'a
Yazdığın o hazin son
Sanada mı yazıldı yoksa
Demek şimdi sen yoksun,
Bu gidişin amortiden çıkmış gibi
Şapşal etti bizi.

Sen,
Deli dolu çağımın sözcüsü,
Sen,
İlk cigaramın bitmeyen dumanı
Şimdi yokluğun
Musluk gibi damlarken içime
Açılan gediği
Başka hangi efkarım kapatır.

Bir acayip adam bilmiştim seni
Ve sen konuşurken susardım
Biri konuşsa kızardım.
Çakır gözlerin yeterdi anlatmaya
Tüm maviliklerimi
Oysa nice aşklarım olacaktı
Ben dillendirmeden anlatacağın
Sonra,
Akşamları birbaşka sevecektik
Her yıldız kaydığında
Ağlatırken bizi

Demek sende takılıp gittin
Rıza' nın peşine
Artık sorulmasında banada
Nasılsın diye.
Bundan sonra
Kör topal gider işte...