Nehir bizim, ova bizim, dağ bizim
Deniz bizim, balık bizim, ağ bizim
Yeşeren yaprakla, açan çiçekle
Tarla bizim, bahçe bizim, bağ bizim
Eller cirit oynar bizim meydanda
Bana ümit vere vere
Gözlerinle güle güle
Aşık ettin kendine
Bunu sende biliyorsun
Sevdim seni diye diye
Bensiz yaşamaya aklın keserse
Beni unutmaya ömrün yeterse
Gönlün başkasını candan severse
Beni hiç düşünme, canın sağolsun
Yaşanmış anıdan hoşnut değilsen
Seherin sonunda güneş doğarken
Bülbülün figanı deleyler beni
Boş hayal uğruna canlar yanarken
Cehalet ateşi kül eyler beni
Hukuksuz kurallar sürüp giderken
Sen çocuğum,
Ne umutla geldin dünyaya
Öyle mutluluk verdin ki bizlere
Seninle hayallerimiz oldu
Seninle mutlu günlerimiz
Şenliktin, gülücüktün, özlemdin
Susuz çöller gibiydi
Gönül,
Yeşertiye hasret..
Toz bulut içinde
Kum fırtınası hergün
Susuz çöller gibiydi
Sil gözüyün yaşlarını akmasın
Belli etme kimselere derdini
Gelen geçen melun melun bakmasın
Belli etme kimselere derdini
Olur olmaz insanlarla sürtüşme
Ağlamayı bırak,
Umutları yeşert
Hayalleri büyüt..
Yarın belli değil ki!
Ya hayal gerçekleşir, ya umut..
Felsefeye daldım kafam karıştı
İnler cinler benim ile barıştı
Deli oldum herkes bana alıştı
Ben benmiyim biri söylesin bana?
(04.04.2004)
Bekleyip, boşyere umut tüketme
Gelecek diyerek ömür çürütme
Ben benmiyim bende bilmiyom
Beni de gözünde çok da büyütme
Yıllara ezildim gücüm kalmadı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!