Geçerken hüzün ile şiir kalbinden
Uzar bu hayatlar gecikmiş bir maziden
Kayıpların kalbini taşır uzak gemilerden
Batar derinliğinde yüzüm, yüzsüzlüğüm
Issız bıraktığım yürek çıkar yerinden
Yangının yaktığı geçte olsa kokunca
Sayfalar deli bir rüzgarla ahlarını saçınca
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
