Geçerken hüzün ile şiir kalbinden
Uzar bu hayatlar gecikmiş bir maziden
Kayıpların kalbini taşır uzak gemilerden
Batar derinliğinde yüzüm, yüzsüzlüğüm
Issız bıraktığım yürek çıkar yerinden
Yangının yaktığı geçte olsa kokunca
Sayfalar deli bir rüzgarla ahlarını saçınca
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim