Geçerken hüzün ile şiir kalbinden
Uzar bu hayatlar gecikmiş bir maziden
Kayıpların kalbini taşır uzak gemilerden
Batar derinliğinde yüzüm, yüzsüzlüğüm
Issız bıraktığım yürek çıkar yerinden
Yangının yaktığı geçte olsa kokunca
Sayfalar deli bir rüzgarla ahlarını saçınca
Sevin sen Yusuf gittiğin yerden
Yaralar kabuk tutmaya başlar zamanla
Ağlarında esir olmanın tutkusunda
Biter tutsaklığı “biz”e ihanetin
Çakılır okumadığım gözlerim kitaplara
“Ağır vebal” nedir belki anlarım
Yaşayan öykülerden daha sahi, yarım sevdaların
Uykusuz, kan çanağı berraklığı ayrılıkların,
Ancak ölümle dinecek yılgın ağrılardan doğan
“Paramparça canlar taşır karnında” aydınlığın
Kayıt Tarihi : 13.3.2009 16:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
12.03.2009 'da Yusuf Hayaloğlu'na ithafen yazılmıştır.
'Haydi Abbas, vakit tamam;
Akşam diyordun işte oldu akşam.
Kur bakalım çilingir soframızı;
Dinsin artık bu kalp ağrısı.' demiş...
Yusuf'un da kalp ağrısı aniden dindi... Benim gibi Yusuf Hayaloğlu hayranı olan kişiler içinse, tam bir şok oldu... Ama; biliyorum ki 'O' şu an çok sevdiğinin yanındadır... Hep özlemini çekmişti. Şu an hasret gidermektedirler. Mekanı cennet olsun.
Şiiriniz çok güzel ve de samimi yazılmış. Lezzetliydi.
TÜM YORUMLAR (2)