Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sevilenden başka hiç kimse bu iç sesi, duygu yoğunluğunu sakinleştiremez ki..! 31 tem 2012 Arzu Elif Bu şiir 1: Yusuf gibi Elif gibi 2: elif gibi yusuf gibi diye ilkin yazıldı. Geldik yusuf gibi elif gibi diyerek bu aşkın son raunduna! Sevenler bu dünyada hep ölüyor yazık, bizler onları unutmayıp yaşatıyoruz. Yusuf ölürken 25 inde bir delikanlıydı. Şimdi kaçında olurdu! Adını hayata kazıdı... Hayat ona elifi çok gördü. Elifi yanına ben çizdim. Yoğurdum, pişirdim. Sonra elif nefes alıp vermeye başlayınca ortaya böyle bir aşk çıktı. Yusuf Aşkı temelde ZüLEYHA'YLA BAŞLAR. Züleyha elif olur, sevgi olur, ayşe olur. Ama Yusuf deyince aklımıza zindan, kuyu,Yakup peygamber gelirken son yüzyılımızda buna darağacı da eklenir! Yusuf aşk dır. Dava aşkı için sevdikleri için verir canını, ölür. Yaşatmaksa bizlere kalmıştır artık.. (Bir şiirin açıklaması 20 HAZİRAN 2012)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta