kaybolan gerçeklere vuruldum
kenan diyarında
Yusuf oldum
Yakubun bağrında
Gayya kuyularında bir feryat
çöle inen şüphe
indi üstüme kanat kanat
ve birde kaybolmayan umudum
Yakubun gözyaşlarına
Kenan diyarına
ve gökteki aya
vuruldum
anlamadılar beni
yumuşaklığımdan faydalandılar
oysa böyle mi olmalıydı
en zarif duygular
çöl sıcağında buzlanmamalıydı
ama öyle oldular
beni imanımdan vurdular
onlar
Bünyamin oldular
bense kuyu
Yakup Yusuf oldu
vuslat boyu...
Kayıt Tarihi : 18.4.2006 02:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)