Namaz dediler huzur dediler
Şu anlamsız dünyada,
Bir anlam arıyorsan eğer
Gel dediler gel dediler
Omuz omuza kardeşçe
Akıyor yüreğim güzel gözlerine
Erimişim,tutuşmuş yüreğim
Süzülüyorum ateş gözlerine
Kendimi sana emanet ediyorum.
Bana iyi bak,ayrılamam gözlerinden
Sessizliğin telaşını haykırıyordu rüzgar
Gelişini dört gözle bekliyordum.
Sevgimizi haykırmasını istiyordum rüzgarın
Bir daha bırakmaksızın boynuna sarılmak istiyordum.
Ne kadar da özlemiştim seni
Her şeyi bir kenara bıraktım.
Bu günü kendime ayırdım.
Bugün böyle kendimleyim.
Kendimle geziyorum,kendimle tozuyorum.
Tutmuşum elinden kalbimin ve aklımın.
Ben gündüzleri terk ettim,senden sonra
Geceler dostum oldu.
Sarılıp boynuna yıldızların,
Geceleri özledim,senden sonra...
Her tarafta bir curcuna nereye yetişiyor bu insanlar
Hayatı anlamsızca geçirmeye ne kadar meraklılar
Bir an durup etrafa baksalar belki de fark edecekler
Bunca güzellik arasında yaşamanın anlamını.
Yaşamak, ne de kolay söyleniyor.
Gece oldu,yumdu gözünü pencereler.
Uyanık iki kişi biri benim biride ıssız sokaklar.
Gözümü alan gece lambası beni seyrediyor sanki...
Kim bu davetsiz misafir.
Yürüyorum sokak ortasında,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!