Yusuf Dayı
Güzel bir insan var yaşadığım köyümde, anlatırlar gençliğini bir elinde balyoz, kucağında yaptığı taş iyi taş ustasıymış eskiden.
Yakışıklı hem de çelik gibi bir vuruşta çakarmış çiviyi, evlenmiş olmuş çocukları yalancı dünya hali, almış eşini elinden dağılmış yavruları.
Şimdi yalnız ve yaşlı, umutsuz bakan gözleri, titreyen elleri kirli gömleği bir birinci bir kibrit, Gürbüz'ün yaşıyor dayısı ölümü özlemiş gibi.
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta