1
Zamanlardan bir zamandı
Öylesine ya
Ömrümün kırılma noktasıydı yinede
Bilmeyebilirsin
Herkes kendi deminde yaşar
Kar yağıyor
Üşüyor lastik ayakkablarım
Yeşil parkam üşüyor
Donmuş çamur
Elektrik tellerine tünemiş kuşlar uşüyor
Çocukluğum üşüyor
Bunaltan gece
Ter kokan yatak
Uykuya hasret gözler
Enine boyuna genişliyor yatak
Bir ucunda erkek
Bir ucunda kadın
Cürmüm büyürken
Geceye karşın
Günyüzü görmeyeyim diye
Karanlığa boyuyorum gökyüzünü
Söndürün ışıkları
Bir dağ kelebeğidir aşk
Ömrü düşlerimle sınırlı
Yumsam gözlerimi karşımdadır o
Elleri ellerimde
Açsam gözlerimi
Kanatlanıp gidecek
1
Adını göğe yazmalı
Suya
Dorukları karla kaplı dağlara
Doğurgan topraklara
Kirli çocukların mahçup yüzüne
Talihsiz bir kazaymışım
Öyle dediler
Alel acele bir sevişme
Oracıkta öylece
Oluvermişim kimselere sezdirmeden
Tek göz bir hanede
Gitmek
Toprak kokulu çocuk seslerine
Yalınayak izini sürmek hatıraların
Git emzir çocuklarını isimsiz ülkenin
Sal saçlarını rüzgarlara
Gecenin teninde
Renk çümbüşü
Koyu hüzün
Efkar,korku
Hikayeden hikayeye atlıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!