siyah yani simsiyah gecenin beşiğinde köpürürken an
korkunun damarına kanımın siyah dilini enjekte edip
belanın omurgasız canına ölmeyi öğretiyorum
ille de boşluk dediğimde yürümeyi öğreniyor sancı
temmuz ellerini unutmuş saçlarında
've der ki kitabın orta yerinde
bütün ırmakları dünyanın
kızılırmaktan geçer '***
Hengâme 2
yağmur yağıyor üryan ve telaş içinde izmir’e
bir kadının incecik parmakları gibi dokunuyor bedenime
iterek karanlığı geçiyorum sarhoş dervişler mezarlığından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!