Huzur; bir parça mutluluk,
Neden üzerler kendilerini?
İnsanlar; Her bir yere savruk,
Hayat,onlar için zebani labirenti.
Soğuk savaş sıçramış her bir kimseye,
Tüm Mehmetçiklerimize.
Bırakıp gitmiş sıcacık kundağı,
Hiç düşünmeden,tereddüt etmeden.
Düşecekti ateş,burası babaocağı,
Öleceğini bile bile çıkmadı seferden.
Bir komutan söndü o gece,
Bir komutan gitti o gece.
Bir Türk uçtu sonsuz göklere,
10 Kasım'da Ata'm gitti cennete.
Bıraktı vatanı gençlere,
Geldi yine bahar,
Gözü,gönlü açık.
Düştü son kırağılar,
Çiçekler artık yanık.
Mavi,beyaz,kırmızı,
Taş zırhlı kalp bile aşkından damla damla kanar ya,
Göğüs kafesinin içinde kaçak gibi çırpınır ya.
Bu kalbim durgun,atmaya mecali kalmadıysa,
Senin yüzünden Bu kalp aşk oldu (küstü) sana.
Fırat gibi taştıysa duygusuz,çelik damarlarım,
Her insan muhtaçtır,
Bir yudum sevgiye.
Kiminin içi fesattır,
Ama sevgisiz nafile.
Düşman bile olsan kaderine,
Yitirmemektir umudu,hayatta kalmak.
Düşünmemektir geçmişi,geleceği yaşamak.
Bilmemektir bugünü,rahatça dolaşmak,
İstememektir dünü,bugünü yaşamak.
Umutsuzların günü bugün,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!