Yırtılan yaprakların hatıraları
yazgının bir cilvesidir
Gözlerden akarcasına vurur
bedenin bam teline
Bazen öyle dargın olur ki sözler kanayan bir yaranın
şiddetiyle yayılır vücudun her yerine
Yusuf Aydın
Ayın ışığı klavuzdur gecenin ayazında
Baharın serinliğiyle esen rüzgara
Alıngan gökyüzünün kararan bulutları
Gizlidir sevdanın eşsiz sokakları
Esir olursun ruhunun sessizliğine
Gönül hasretini arıyorken
Senki vuslat penceresiyle yanan tutsak rüzgarlarla savrulan gecenin ayazıyla donan son baharın yağmurlarıyla ıslanan mehtabın ışığıyla aydınlanan gönül pencereme doğan güneşin ışığı oldun ey sevgili
Yusuf Aydın
Vur yüreğinin aşk ile zuhur eden yüzüne
Sonbahar akşamı geceye çalarken
Ilık bir rüzgarın hırçın sesiyle
uyanırsın
Usulca gelen hasretle gider hüznün baharında
Uğultuların vururken göğün kararan sessizliğine
Çareler tükenir girdap dolu yarınların kederleriyle Suretler dağılır varlığın aynasıyla yayılan geceye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!