İs bırakmayan
Bir mum ışığında
Gündüzü aratmayan
Bir ay ışığında
Yalnızım diyemeyecek
Kadar bir kalp çarpıntısında
Senle olmaktansa mezarı
Yüzüne bakmaktansa
Çekip gitmeyi
Tercih ederim.
Yeniden başlamaktsansa
Bir sonhabar düşüydü gördüğüm
Önce sen vardın, gülümsüyordun bana
Ellerin vardı okşuyordu saçlarımı
Nefesin değiyordu tenime
Sonra sen yoktun
Hiçbir şey yoktu benim için.
Bir rüzgarın sesiyle irkildim önce
Seni ve şu anda sensizliğimi düşündüm
Bir yağmur tanesinin yere düşüşünde
Senin ve gözlerinin bensizliğini düşündüm
Bir gürültüyle sarsıldı bedenim
Dara düştü gönlüm gidişinle.
Ardında bakakaldı gözlerim.
Titrek ellerimde derman bulsaydim tutacak birakmayacaktim seni.
Ben yorgun düslerle bakarken ardindan
Dur gitme kal yanimda diye haykiramadim.
Bir gün batımı bir kızıllık
Bir çıkmaz bu, belki de yalnızlık
Zor zamanlar da sığınacağım bir aşk gölgesi
Nefessiz anımda nefesimsin sen.
Bir yol ortasında belki deniz kenarında
seni sevmek diye bir duygu var yüreğimde. seni sevmekle sevmemek arasında. biliyorum beş dakika yanlız kalsam seninle, koca koca laflar edip o an kandıracağım seni.
seni sevmek diye bir kelime var dilimde. seninle seni sevmeyi bir araya getirsem inan aşkların en yücesini yaşayacağız kendi çapımızda. ama gel gör ki şu tutarsız dünya da tutarlı bir aşkın yaianacağı düşüncesi çok saçma gelecek sana bana ve herkese.
işte sırf bu yüzden sana değil de bu satırlara anlatıyorum bunları.
Hiçbiryerde yokmuş ağırlığım
Hiçbir sohbette geçmiyor adım
Şu koca dünyada, tek bıraktılar
Canımdan da can saydıklarım
Anlamadı beni hiçbir insan
Her zaman bir yıkım yaşadı gönüller
Ve her olayda hezeyanlar yükseldi yüreklerden.
Bitenler ve geride her zaman yaşamayı sürdürmeyi bilenler.
Her bitim biten içindir.
Diğerleri devam edecektir hayata.
Yeşi içinde yeşil var
Yürek içinde yürek
Bir sevda türküsü yazıyorum
Biraz kırgın biraz ürkek
Göklerim mavi olmalıydı benim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!