Yusuf Alagöz Şiirleri - Şair Yusuf Alagöz

toprağa yürüdüm nicedir
toprak aldı beni
gül eyledi

gülem
güldüm nicedir

cigaramdan bi yudum ölüm çektim
ölmüş olsam şimdi bir çiçektim
sonra koca bi okyanus verdim
bide gülü(verse) m
hayta ve hayatın tüm insanlarına
en önemlisi de beni seven kadına

bir elimizde
hep kor gibi
bi sevda tutarız biz
bir elimizde de
adımız yazılıdır

aykaranlık gecelerin
garipliğine büründü garip sevdam

ve bir sigara şehvetinin
içinde büyüdü nedenseve
o sekiz otobüslerinin güzel kızı

nerede olursan ol!
ister bi telefonluk mesafede
ister yanıbaşımda bi sandalyede
yüreğimin sevdalısı değil güldostumsun sen

gülersem
baharın adını unuturum
ağlarsamda seni
gidersem
söyle ellerine unutmasın beni
hele gözlerin

hangi şehirde
hangi binada
vede kaçıcı katta bilmiyorum ama
yüzüme vuran rüzgar
ve bildiğim
bütün kıyılarıma

güllerimin yangınına uyandım
yandı bütün güllerim
yandı ama
yangınımın aydınlığını da
sıcaklığını da
bi gün doğumuyla

bi çığlık versem
yürüyebilir misin yüreğime
konuşsam
anlatsam koskoca bi okyanusu
bi şiir gibi gelir misin bu şehre
yada gerçek bi yaşam romanı gibi

gönül
kül mü bıraktın ki
yandığına inansınlar

gül
kökün ne ki