Aşk ölümün kardeşidir, demiş şair
Yeniden doğup yeniden ölmeğe benzer.
ben seni unutamam ki Leyla, beni! senli cümlelerin belli-belirsiz, tamlanamayan bir ifadesi haline getirme; kendini kandırır, hayıflanır, unutmaya çalışırsın, lakin, ilk aşlar unutulmaz, unutamassın Leyla...
Keşkeli cümlelerden soğuyarak zamanı tutmak, geride kalanlara yine yeniden bir çocugun masumiyetiyle bakmak, sencede zor degil mi sevdiceğim
Evet sevgili, bir gün daha bitiyor.
Dört duvar arasına gizlenmiş sevda adına söylenebilecek o kadar çok şey varken, sadece susmak geliyor içimden.
Evet sevgili,
Hasreti bağrıma körüklenmiş sevgili,
Sevgiye yenik düşmüş sevgili...
Evet, gitmek,
Aşk ve sevgi, birbirini tamamlayan iki unsur, iki tümleşik tek bir ifade....
Bizse umutlarımızı hüznün koynunda bıraktık sevdiceğim, hayata anlam katabilecek her şeyden uzak.
Şimdi sen nerdesin ben nerde.
Bana öyle bakma ne olur,
kendini bilmez hayallerime kendini hapsetme
Bakışındaki derinliklere dalıp ta kördüğüm olur bağlanırım sana
Ne olur bizi akşın çıkılmaz yollarına sürükleme, gözlerindeki ışığı söndürmek istemem
Bana öyle bakma ne olur,
sonunu getiremeyeceğimiz bir hikayenin aktörü haline getirme, varsın sevda sözcükleri dilde suskun kalsın, varsın olsun hayatı biraz eksik, biraz umarsızca yaşayalım
Şimdilerde, boynu bükük bir figüranı oynuyorum,
sana aldığım ve mateminde tüm benliğim olan çiçeklerim soldu,
sanki toplu bir katliama kurban gitmiş gibi,
seni kime anlattıysam sen gibi hep gitmeyi seçtiler,
Belkide yanlış rolü oynuyorumdur ve belkide yanlış senaryo yu...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!