Saz diyip geçtiğin bu hüzün harap
Damar damar dolaşan bu hicran
Suskun
İlmik ilmik örülmüş bu saçlar durgun.
Hicran böyleymiş bu ne soğuk
Güneş balçıklanmış hani gölgem
Sen giderken
Ağaçlar yaprak dökerdi
Şimdi ise baharın güneşinde çiçek açar
Bi ben açamadım içimi.
Ben giderken
Tohumunda olan buğdaylar
Sen giderken
Ağaçlar yaprak dökerdi
Şimdi ise baharın güneşinde çiçek açar
Bi ben açamadım içimi.
Ben giderken
Tohumunda olan buğdaylar
Sen o mesut ülkede
Ben ise kendi halimde.
Sen benim seni düşündüğümü bilmediğin halde gezerken
Ben ise hala seni kendimde görüyorum.
Sen hala mesut ülkede
Ben ise kendi halimde.
Ne ayak dayanır buna nede hasretinde
Eskittiğim kalemler
Gerçeğin aşısı yağmurdur
Meyve verir eline
Rüyalar saniyelikdir çalar saatin sana kurdurduğu
Bir hikayelik kitaptın özetidir aslında
Bir ömür tükettik ayrı vatandan
Yeter felek hasreti ödedik toptan
Yine gurbet elde geçti
bir bayram
Özledik bayram sabahında çoluk çocuk demeden koşan ayak seslerini
Saf tutarken dizilen duaları
Hastane köşelerinde buruk bir
bayram sabahı
Kimsesiz bir oda
tansiyonumuzu ölçen hemşireler
Ve biz dışarıyı izlerken bakakaldığımız bir
Sessizlik.
Gülüşlerini bana ver
Tebessüm neymiş görsün
Acılarım.
Otursun bir kaldırımda
Ağlasın hatıralarıma
Düşsün gülüşlerim gülüşlerinin
Ömür yaprak gülüdür
Düşer yerde kurur
Hatırlara anı olur
Defterini sen görmesen bile.
Düşler sonbarın ayıdır
Üşüyeyen eller mazinin yazdığı kazan
Bir Kahvenin kırkyıl hatrı var derler
Ama benim hatrıma attığım kaç kahve var o bilinmiyor.
Kırkyıl olan hatrın bende bir ömür devri var
Ama senle içmediğim onca kahvenin bir bedeli var bende.
Kırkyıl olan hatır sende bir gün bile acısı olan mırraya tad vermedi
Bende olan yoğun özleme bile yorgunluk tadı vermedi hatırıma vermedi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!